"Płynąć własną rzeką"
Jakże samotność bywa okrutna,
chociaż w pokoju ich dwoje jest,
noce bezsenne, wycie do okna -
tylko złośliwość, jak mary sen.
Spieniona rzeka tęsknot ogromnych,
zabiera wszystko, co daje los,
nie słyszy serca, gdy głośno krzyczy -
a każdy sens ulatnia się z nią.
Wyciągam dłonie, szukam pomocy,
żeby zakończyć banalny rozdział,
zmieniam kierunek, otwieram oczy -
spróbuję sama, już się nie poddam.
autor
Ola
Dodano: 2016-08-17 13:37:51
Ten wiersz przeczytano 3683 razy
Oddanych głosów: 125
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (143)
Dziękuję Wszystkim
dobrej nocy:-)
Jowitko
ter
dziękuję i pozdrawiam:-)
smutawo ukłony
Ładny wiersz:-)
Widzisz Sabinko
Pozdrawiam i dziękuję:-)
Smutno tu Oleńko
widzisz słońce nic nie jest doskonałe nawet marzyć nam
zabraniają
miłego życzę :)
Dziękuję Jutta
Pozdrawiam:-)
Dobry wiersz, ładnie zrymowany. W pierwszej strofie po
myślniku niepotrzebne 'i'. Pozdrawiam serdecznie
Dziękuję:-)
Miłego reszty dnia:-)
bardzo ładny wiersz, podoba mi się :-)
,,spróbuję sama, już się nie poddam.''
tak trzymaj ,pozdrawiam serdecznie
plyń wlasną rzeką
Olu już mam napisany .. Dobranoc ..
Dziękuję Wszystkim
Dobrej nocy:-)
Piękny wiersz i już się nie poddam. Tak trzeba
trzymać.Pozdrawiam.