Pokłon pięknej zimie , której...
Zobaczyłem filmik -urzekł mnie i napisałem wiersz,winien oddać nastrój klimatowi filmuhttp://www.liveinternet.ru/users/2180548/blog/pag e271.html
Ciche mistyczne lasy w wiecznej głusze
Zimowych śnieżnych pustyń, drzew
zapadliska
Zima okrywa czapą dachy, biel wdziękiem się
wciska
Sypie bielą , razem z wiatrem białym
skrzydłem uderza
Bezmiar przyrody nieskalana dłonią
człowieka
Z dumą swoją samotność w biały puch
obleka
Słońce białe posadzki maluję drzew
cieniem
Ociężałe drzewa słońcu w ukłonie pochyłem
Naturo która zimę zaślubiłaś w całej
przestrzeni
Nad wyraz skrzące śniegiem piękno pominę
milczeniem
Wiatr przemyka między kopce i buduje
natury ołtarze
Blask wschodzącego słońca, modlitwą natury
w darze
Autor: slonzok
Bolesław Zaja
slonzok
Komentarze (4)
zimowe chwile i marzenia
Bolesławie każda pora roku ma swój urok - pozdrawiam
Do OLA zobacz film będziesz urzeczona. Miła była
dzisiejsza wizyta i wszystkie poprzednie za które
dziękuję-
Wybacz Bolesławie, ale nie lubię zimy, zawsze przeraża
mnie Ona. Miłego dnia
i zima jest uroczaw:)