W półistnieniu
W natłoku czytanych ostatnio kryminałów paranormalnych, tak na szybko popełniłem kilka zdań w tym klimacie ;) Oczywiście fikcja :)
Uschnięty kwiat zatrzymał czas
Pusty już wzrok, jakby we mgle
Tragedii cień nie daje spać
Mieszają się noce i dnie
Pokoik wciąż zamknięty jest
Nie zbliżysz się do jego drzwi
Przedwczesna śmierć i ciała brak
Twój życia sens ktoś ukradł dziś
I tylko ten znajomy szept
Proszący byś nad rzekę szedł
Utrata zmysłów grozi, lecz
W amoku swym nie cofniesz się
Nad brzegiem wśród wysokich traw
(Wyraźny głos - tatusiu tu)
Ocknąłeś się, by ujrzeć ją
Samotną tak, przy mokrym pniu
Małe ciałko już bez życia
Przytuliłeś do swych ramion
A jej duszę uwolnioną
W błękit nieba zabrał anioł
Choć na zawsze już niestety
Krwawić będzie twoje serce
Cel wyznaczasz sobie nowy
By wytropić jej mordercę
ReZaratustra
Komentarze (37)
smutne
Dziękuję Adelaa za poświęconą mi chwilę i za słowo.
Miło mi, że się podobał. Rzadko piszę w takiej formie.
Pozdrawiam serdecznie
Dla jednych fikcja , dla innych bolesna prawda - a
wiersz piękny
Dzięki eleonora12-80 za poświęcone chwile :)
Miłego!
Ladnie napisany tekst
Yvet, Andrzej Błaszyk, Madison, Zofia255, blondynka8 -
dziękuję za wizytę i uwagi :)
Pozdrawiam serdecznie
Dobrze, że to fikcja. Dobrze napisany wiersz, czytam i
...boję się. Spoko, żartowałam. Ale dreszczyk leciutki
jest. Pozdrawiam
Fikcja prosto z życia, gdyż podobne tragedie media
serwują codziennie.
Dobrze oddana mroczna atmosfera, chociaż styl lekki
Podoba mi się
Bardzo dziękuję za odwiedzenie mojej ponurej
villanelli
Pozdrawiam serdecznie
W dwóch ostatnich strofach zmieniłeś rytm, ale i tak
dobrze się czytało.
Pozdrawiam:)
Łzy
mroczny, dobrze napisany, pozdrawiam:)
Dziękuję pięknie kolejnym gościom za wizytę.
Owocnego dnia życzę!:)
Widać lekkość pióra i ciężar mrocznej treści ( nie
wszystko w życiu jest piękne i jasne)
Dobrze, że fikcja to, chociaż życie,
też mieć potrafi tragiczne oblicze!
Pozdrawiam!
Wspaniale napisane,pozdrawiam