Powrót

Śmierć wrócił po cichu
Bez splendoru, głośnego przywitania
Mało to się natrudził
Mało miał za sobą ubolewania?

Przyjaciół przecież miał
Teraz z uczuć wyprany
Żyli z tego co Los im dał
Jak powiedzieć, że uratowany?

To przecież nagroda była
Nie jadna wojna się o to toczyła
Kult śmierci nie zginął
Przyczaił w kocyk owinął

Ale Śmierć powrócił
Nie chował się, nie krył już
Wrogów o głowę skrócił
Zemsta była tuż tuż

Oczy czarne, czarne włosy
Raczej nie jak zboża kłosy
Czarny płaszcz, ubranie całe
To jego osoby opisanie małe

Miecz na plecach, kosa w ręku
Czarne i błękitne ostrze
Taki własnie wyszedł z kręgu
Takiego w tłumie nietrudno dostrzec

autor

Reynevan

Napisany: 2005-02-08 Dodano: 2005-02-09 17:25:26

Ten wiersz przeczytano 564 razy

Oddanych głosów: 6

Rodzaj Bez rymów Klimat Mroczny Tematyka Fantastyka

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie