Przebudzenie

W ciele zbiera wielka siła,
gdy obudzi się nasz mózg
jak od życia wyłapiemy
nieco mocnych kilka rózg.

Ból przemieni się w wytrwanie,
ślady cięgów, czasem też,
gdy zamieni je w głaskanie,
ujarzmiony dziki zwierz.

Spokój budzi się do życia,
dystans zbiera swoją moc,
gdy nabiera się obycia,
jak rozświetlić swoją noc.

Blask pomysłów owoc zbiera,
gdy horyzont wyrwie z ram,
za tym toczy się kariera,
klucz do szczęścia sporo bram.

W pędzie siła, w sile moce,
lekko w pięść zaciska dłoń.
Światłem łatwo brnie przez noce,
lecz ciężarem jest jak słoń.

W ciele zbiera wielką siłą,
mrok co niegdyś budził strach.
Droga stanie się zawiłą,
łatwo też położy w piach.

A gdy drzemie ktoś w ciemnocie,
nic nie zbudzi go na raz,
gdy się w myślach zmiesza z błotem,
chory będzie długi czas.

Jasność zatem niech się budzi,
lecz niech zawsze tylko tak
by pomysłem z naszych ludzi
zdobić przestrzeń tak jak kwiat.

autor

tandlife

Napisany: 2020-03-03 Dodano: 2020-03-03 19:23:07

Ten wiersz przeczytano 574 razy

Oddanych głosów: 6

Rodzaj Rymowany Klimat Refleksyjny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie