Przed odlotem
Dzień już dawno zasnął.
Mgła opada miękko.
Bądź,
dopóki promień
nieba nie wyzłoci.
Ręce masz jak gniazdo,
które budzi świergot,
ciepłem wypełnione
po koniuszki nocy.
Zosiak
autor
Zosiak
Dodano: 2018-08-10 07:18:28
Ten wiersz przeczytano 8171 razy
Oddanych głosów: 133
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (194)
Dzięki, Amorze :)
Dobrej nocy.
Sympatycznie, pozdrawiam :)
Janino, Marcepani, dziękuję Wam :))
cieplusi jak przytulanka - miękka i ulubiona :)
Piękna, subtelna miniaturka :)
Irisku, Ziuko, Krzychno,
miło, że zajrzeliście :)
Witaj Zosiu:)
Wprawdzie taka miniaturka wiersza ale z
przyjemnością:)
Pozdrawiam serdecznie:)
Jak zwykle pięknie u Ciebie Zosiu...Miłego popołudnia.
Hmm! Cudowny klimat...
Miłego weekendu Zosiu:)
Dziękuję Nowym komentującym i czytającym :)
Miłego popołudnia.
Piękne metafory i wiersz :)
Pozdrawiam serdecznie Zosiu :)
Bardzo klimatyczny, subtelny w wymowie:) pozdrawiam)
liryka w czystej postaci
pozdrawiam
Lubięę
Witaj,
wszystko już wiesz - co tam będę sie produkowala - w
taki upał...
Z podzrowieniami :)