Przed odlotem
Dzień już dawno zasnął.
Mgła opada miękko.
Bądź,
dopóki promień
nieba nie wyzłoci.
Ręce masz jak gniazdo,
które budzi świergot,
ciepłem wypełnione
po koniuszki nocy.
Zosiak
autor
Zosiak
Dodano: 2018-08-10 07:18:28
Ten wiersz przeczytano 8168 razy
Oddanych głosów: 133
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (194)
Świetny, liryczny i cudowny w formie minimal.
Pozdraeoamy!
Tytuł, treść - wszystko się zgadza. Jest lekko, więc
łatwo się unieść.
Subtelność + klimacik + Cudenko :)
Dziękuję Wam :)
Niezgodna, pierwszy raz pod moim wierszem. Miło :)
...fajna atmosfera
pogodności:))
ależ cudowna metafora w drugiej zwrotce, mniam... :-)
Dziękuję Wam za wszystkie komentarze i poczytania :)
Miłego dnia dla Wszystkich.
jak delikatnie i subtelnie
pozdrowienia Zosiu
W pewnych momentach wiersza spodziewałem się użycia
innych słów, jednak wnikając w treść wiersza i sens,
chyba się pomyliłem.
Miłego piątku Zosiu.
Czule, klimatycznie.
Miłego dnia :)
Klimatycznie.
Miłego dnia :)
Przy tak pięknie wyrażonej prośbie
można "odlecieć", ale peel z pewnością zostanie.
Miłego dnia:)
Pięknie i nastrojowo. Pozdrawiam.
takie dłonie potrafią przytulić :)