Przed odlotem
Dzień już dawno zasnął.
Mgła opada miękko.
Bądź,
dopóki promień
nieba nie wyzłoci.
Ręce masz jak gniazdo,
które budzi świergot,
ciepłem wypełnione
po koniuszki nocy.
Zosiak
autor
Zosiak
Dodano: 2018-08-10 07:18:28
Ten wiersz przeczytano 8170 razy
Oddanych głosów: 133
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (194)
Karmarg, BaMal, B.M.,
dziękuję Wam za poczytanie i komentarze :)
Miłego dnia.
Odloty są trudne, ech! Te pożegnania...
Godne podziwu przygotowanie do odlotu Pozdrawiam
autorkę serdecznie:))
Godne podziwu przygotowanie do odlotu Pozdrawiam
autorkę serdecznie:))
pięknie błogo i bezpiecznie :-)
pozdrawiam
Moliczko, pamięć jeszcze nie zawodzi ;)
Bella Jagódka, ot, jakoš tak wyszło. Udało się :)
Dobrej nocki dla wszystkich :)
Leciuteńko, miękko, płynnie, pięknie.
Witaj raz jeszcze,
dziękuję za pamięć i serdecznie pozdrawiam.
Anno, Gabi, dziękuję Wam
i pozdrawiam :)
Cieplutki, piękny wiersz.
Dobrego dnia Zosiak-u.
Pozdrawiam serdecznie:)
Dziękuję! Dla Ciebie:
https://www.youtube.com/watch?v=mj2-aVnKHmQ
Bądź, po prostu bądź...a wtedy wszystko wygląda
inaczej.
Pozdrawiam serdecznie :)
poczytanie
karl, anna, żukel, dziękuję Wam za piczytanie i
komentarze, i za wszystkie poczytania :)
Dobrej nocki :)
Blogi odpoczynek....pozdrawiam
i niech trwa ten błogostan!