Przy pustym stole
Nie będziemy czekać na księźyc
i na gwiazdy. To takie banalne.
Ty mnie w dłoniach swoich uwięzisz,
roziskrzenie za dnia z oczu zgarniesz.
Nie będziemy czekać na księżyc,
w słoneczności nam bardziej do twarzy.
Pominiemy noc. Na krawędzi
światła cuda się mogą wydarzyć.
Nie będziemy czekać do zmroku.
W obcych niebach, gdzie chmury ugrzęzły,
za zakrętem czyha niepokój.
Nie będziemy już czekać na księżyc.
Zosiak
autor
Zosiak
Dodano: 2023-11-25 15:04:57
Ten wiersz przeczytano 3205 razy
Oddanych głosów: 87
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (77)
Poezja...
Jak to dobrze, że wróciłaś, Poetko.
Pozdrawiam Serdeczni, Zosiaczku :)
Ewi
"To takie banalne"... Ale Twój Wiersz z banałem nie ma
absolutnie nic wspólnego. Świetna Poezja w treści i
formie. Bo inaczej tutaj być nie może.
Bardzo miło Cię znowu czytać, Zosiu :)
Pozdrawiam ciepło :) Ukłony.