REFLEKSJA
Można człowieka uświęcić
I nie żałować mu nieba
Lecz gdy Go nosisz w pamięci
To świętym już robić nie trzeba.
Z tych rymów wieniec wyplatam
Może ktoś sedno odkryje
Słowa zostaną na lata
Wspomnienia znowu odżyją.
Odżyją chwile z dzieciństwa
Ręce w modlitwie składane
Robione bezmyślnie świństwa
I łzy w poduszkę wylane.
Teraz już żegnać się pora
I dłoń na trumnie położyć
Życie przytłacza jak zmora
Lecz my chcemy jeszcze pożyć.
NAP. LECH KAMINSKI .
Komentarze (17)
Mądra refleksja:)
Z wiarą napisana refleksja.Pięknie.Pozdrawiam
Leszku
Dziękuje, za Wszystko...
Bardzo serdecznie pozdrawiam :)
Życzę miłego wieczoru i dobrej nocy...
Halina
Jeszcze chcemy :) Serdeczności :))
No cóż mimo kopniaków,każdy jednak chce się z nim
borykać,tym bardziej,że po deszczu wychodzi w końcu
słońce przecież.
Miłego wieczoru Lechu życzę:)
Bo kto by sie Tam spieszyl?
Gdy zyc sie chce, chocby wbrew!
Dobry wiersz. :)
Fajnie poprowadzona refleksja...choć życie przytłacza,
żyć trzeba:)
Bardzo dobra puenta. Wszyscy trzymamy się życia dopóki
w nas tli się iskra nadziei. Pozdrawiam
Refleksyjny ,pełen wiary.Pozdrawiam:)
ważna jest pamięć o człowieku
dobry refleksyjny przekaz ...jeszcze nie czas na nas
cieszmy się tym pięknem co nas otacza :-)
pozdrawiam :-)
Refleksyjny piękny wiersz o śmierci i o nas tak my
jeszcze chcemy pożyć.
Pozdrawiam mile :)
w prostocie jest piękno ,dobry przekaz myśli,+++ ++,
pozdrawiam
Piękny wiersz, taki od serca, szczery, dostępny i
łatwy, a o to chodzi. Pozdrawiam wiosennie. Dziś
pierwszy dzień wiosny. Radujmy się.
Dziękuję ci becia . powodzenia