Rewia zimowa
W gwieździstą noc,
na gładkim lodzie,
wśród padających płatków śniegu,
płyną dwie postacie.
Chłopak i dziewczyna,
jedno trzyma drugiego dłoń,
i tak beztrosko płyną...
Nie patrząc za siebie,
nie patrząc przed siebie,
patrzą jedynie na siebie,
bo to ich wspólna chwila.
Czas zwalnia swój bieg,
by ta chwila dłużej trwała,
i tak beztrosko płyną...
Myślą tylko o obecnej chwili,
o tym, że coś ich połączyło,
i że trwać, to bez końca będzie,
aż do końca wierzą w wieczność.
Która kończy się, gdy lód topnieje,
a oni w codzienność znów popadają,
a tak beztrosko płynęli...
Piękne są tylko "Te" chwile naszego życia.
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.