Senne Pałace

...

Zbudowałem pałac ,
na szczycie szklanej góry.
Z błyszczących pereł ,
cały wysadzany.

Utkałem niebo,
jedwabiem błękitnym.
Rozwiesiłem na nitkach,
niby na gałęziach ,
malutkie gwiazdy.

Zlepiłem kulę,
rozrzażoną , świecącą.
Na niebie górującą.

Przyszła wichura,
zburzyła pałac.
Pereł tysiące ,
po szczycie całym,
rozproszyła.

Niebo błękitne ,
w strzepy porwała.
Gwiazdeczki małe,
w ciemności skryła.

Gorącą kulę,
jednym powiewem,
ostudziła.

Jedna,malutka chwila,
i wszytsko znika.
Otwieram oczy ,
i widzę.

Na kartce papieru,
malutki zamek,
z kamienia zrobiony.
Zachmurzone niebo.
Zgaszone gwiazdy.
Zachodzące słońce.

to sen najpiękniejszy.
Tyle pałacy ,
w snach postawiłem,
a jeszcze więcej,
w zyciu zbużyłem.

...

autor

globo

Napisany: 2007-02-01 Dodano: 2007-02-06 14:59:53

Ten wiersz przeczytano 402 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Biały Klimat Melancholijny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie