Skowyt samotnych sekubów

Skowyt samotnych sekubów
Łamiący zasady wszelkich bogów
Głuche echo uderzających w ścian czaszek
Setki ludzi ukrytych za obliczem masek
Szmaciane lalki z wyprutymi wnętrznościami
wrogość,złość pomiędzy nami
Szare smutne twarze
miliony ludzi bez marzeń
Trucizna płynąca w obiegu
tyle śladów pozostawionych w śniegu
Odgłos samotności
dźwięk pękających kości
Gromada tłustych ichmości
czerwone ślepia widziane w ciemności
wspomnienia wieczorów spędzonych w samotności
zabawa w pytania
lecz bez znaków zapytania
Brak uczucia
odczułem w sercu ból kłucia...
Aniele mój...

Aniele mój...dostrzeż mnie

autor

Lone rider

Napisany: 2007-01-24 Dodano: 2007-01-24 17:30:44

Ten wiersz przeczytano 525 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Rymowany Klimat Mroczny Tematyka Świat

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie