Smutny stan
Wkoło głucha cisza,
A za drzwiami kroki,
Długą chwilę słucham,
Na psy śląc uroki.
W domu promyk świecy,
Porozrzucał cienie,
Strach sięga do gardła,
Niech zły stan się zmieni.
Piasek pod powieki,
Wdarł się mimo woli,
Łzami wszystkich straszy,
Mających smak soli.
Liście dawnych wspomnień,
Wiatr gdzieś porozrzucał,
Nikt nie wchodzi do mnie,
I to mnie zasmuca.
Gdy nastanie wiosna,
Wszystko się odmieni,
Nikt stanu nie pozna,
Z mej smutnej jesieni.
autor
jarmolstan
Dodano: 2010-03-02 00:04:44
Ten wiersz przeczytano 1171 razy
Oddanych głosów: 28
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (23)
Wiersz faktycznie super, ale jeśli mówi o stanie Twego
ducha to przydało by się zrobić coś z tym smutkiem ...
Pozdrawiam
Tęsknota i smutek na drzewie życia...i zbliżająca sie
wiosna .....dokona zmian...nagie drzewa zazieleni i
zaświeci słonce....pozdrawiam...
Szkoda, że tak smutno, ale masz rację - wiosna
wszystko odmieni ;)
ładnie opisany stan smutku i wkrótce nadzieja na
odmianę
och ta kochana wiosna , jak ona wszystkich zmienia
Jestem za..ale sam nie wiem dlaczego..Niekiedy nie
można uzasadnić.. M.
Kazda zwrotka przemyslana, wiersz super.
wiosna ..już czas żeby w końcu przyszła..
"...gdy nastanie wiosna, wszystko sie odmieni, nikt
stanu nie pozna, z mej smutnej jesieni..." Niestety
prawdziwą samotność zawsze widać w oczach. Mam
nadzieję, że z Twoich oczu szybciutko zniknie, ot tak,
wraz z pierwszymi promieniami wiosennego słońca.
Bardzo ładnie zrymowany,slowa same plynną ;)
pozdrowienia
Nie szukaj daleko co jest blisko ciebie,musisz tylko
umieć chcieć...
Wiosna puka do drzwi a znią i radość.
przyjdzie wiosna...będzie mina radosna- tego
życzę!.... pozdrawiam...
faktycznie wiele smutku a cisza boli...straciłam Pana
gg, a nieraz przydałoby mi się...ostatnio musiałam
szukać wiadomości odnośnie uwag pod
wierszem...poprawiłam...zawsze cenię wszelkie uwagi
Melancholia dopada każdego z nas...zamykamy się w
swoim świecie...wiosna natchnie nas radością, obsypie
nadziei kwieciem...pozdrawiam :)