Spotkanie

"Pędziła z nadzieją..." Szkoda, że taki finał ma ten
wiersz. Na pewno jednak zostanie w pamięci.

tak pięknie, tak wyraźnie odmalowana ta radość, to
wyczekiwanie, ta nadzieja...i taki "finał"...Ale -
dzięki temu wiersz jest - moim zdaniem - wyjątkowy.
Daleki, bardzo, od banału. Porusza czytelnika i zmusza
wręcz do powrotu tutaj...

Miłość niesie radość szczęście i nadzieję, ale
przecież czasem zdradziecko oszuka. Zakochać się
łatwo, ale trudno cierpieć, miłość z wzajemnością...
prawdziwa to sztuka.

To prawda nie zawsze płomień miłości płonie tak jak
byśmy chcieli,smutne to...

ładnie - metafora ze świecą bardzo obrazowa

Pedzilas radosna i ... potknelas sie , a teraz powoli
podnies sie , i pragnij od nowa .... Pieknie
przedstawilas upadek , rozczarowanie .... bedzie
dobrze !!!

Nadzieja umiera ostatnia...Ciekawa treść wiersza mimo
smutku

krótki twój wiersz ale jaką zawiera prawdę życiową i
myślisz że miłość nie zawiedzie a tu nagle coś się
zmienia samo życie

Bardzo ładny wiersz, mimo iż jego tematyka jest smutna
przepełniony jest ciepłem uczuć :)

"Pędziła z nadzieją ,wiedziała,że czeka",i zawiodła
się,nie czekał.Tylko pył i puste słowa.Słowa bez
pokrycia,smutny wiersz,rymowany.

dużo smutku..utracona nadzieja..życie toczy sie dalej
a po burzy przychodzi słońce..nadzieja wróci

Tak się cieszyła - i" świeczka przygasłą"
zniknęła także nadzieja - smutny wiersz a tak początek
"kipiał" szczęściem.
Bardzo ładnie jak zawsze.

smutny wiersz...pięknie napisany...nadzieję trzeba
mieć...

Oczekiwania czasem przerastają rzeczywistość - wtedy
jest smutno. Ale bez nich życie byłoby szarę, bez
radosnych wzlotów.

Można by umieścić w encyklopedii pod hasłem:
rozczarowanie: "Pędziła z nadzieją...". Brawo.