Stare drzewo

jestem prostym człowiekiem
to nic że mój horyzont taki mały
tak chciałem żyć prosto
nie dane mi było być maluczkim

wyrwaliście mnie z korzeniami wsadzając w nową ziemie
miałem się zmienić być jak inni dopasowany
starałem się serce tęskniło za prostotą
po co ta zmiana nikomu nie wadziłem

szczęście nie w bogactwie tkwi i przepychu
szczęście to miłość do tego co kochasz
po co wyrwaliście mnie z mojego świata
to do niego tęsknie najbardziej

autor

stefan2230

Dodano: 2010-10-17 13:23:10

Ten wiersz przeczytano 446 razy

Oddanych głosów: 5

Rodzaj Bez rymów Klimat Melancholijny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie