szczęście w uśmiechu

stojąc na czubku świata
poprawiając humor lewą ręką
analizowałam ludzkie uśmiechy
białe i żółte i te bezbarwne

pierwszy był szczery, ten biały
łzami śmiał się do innych
całując po myślach zasłużonego
marzył, rozpaczał i kochał

drugi był nieco inny - żółty
kupiony w promocji na targu
ranił swym sensem niezasłużonych
nie kochający i nie kochany

ostatni uśmiech, bezbarwny
stał się i moim uśmiechem
niewidzialnym blaskiem oślepiał
radując się z niczego, wszystkiego

szczęściem jest kochać i płakać
i rodzić się i żyć i umierać
a jednak, ostatni uśmiech
jest szczęściem ponad szczęście

autor

stiefani

Napisany: 2007-04-19 Dodano: 2007-04-19 20:28:00

Ten wiersz przeczytano 482 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Wolny Klimat Optymistyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie