Ubogi Król
Od poprzednich Świąt minął chyba wiek
i znów szary tłum
i znów znajmoy zgiełk
zgubiona rękawiczka na drodze
pokryta białym śniegiem
i serca ludzi ogrzane grudniowym
uśmiechem...
A dziś święto Króla
co pokonał zło
nie miał konia i nie był bogaty
był miłością co topi lód
a narodził się pośród biedoty.
A dziś święto Króla
co pokonał zło
czy o święcie jego ktoś dziś pamięta?
Życie idzie dalej taki to już los
w kącie budzi się zaspana kolęda.
A dziś święto Króla
co pokonał zło
kąt przy stole dla nieznanego gościa
słuchaj dobrze może ktoś zapuka
może to książe,którego nikt nie kocha
Dedykuję go mojej bratowej Bożence.
autor
weronka
Dodano: 2004-12-14 12:17:32
Ten wiersz przeczytano 647 razy
Oddanych głosów: 19
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (1)
U Boga wszystko jest nie-możliwe.
Słowa się lepią, tak bardzo ckliwe.
Dawno pisane słowa szeroko
wprost się kłaniają śnieżnym obłokom.