Wędrowiec
Refleksje do obrazu Macieja Mariana Jedlińskiego
Koniec wędrówki. Metę przemierz.
Już niedaleko, chwilę. A tłum?
Tam, dokąd zmierzasz (tylko z cieniem)
musisz samotnie iść. Ku światłu.
Stąpasz po myślach. Jednak można.
Wiara jest taflą, burzom obca,
a wiatr podzwonne pisze z doznań,
tych, co po drodze. Zbędne obtarł.
I wszystko wokół nagle blednie,
nikną szczegóły, mało ważne.
Przez ucho przejść masz, to igielne.
Z życia zdasz sprawę. Kartę zamkniesz.
Komentarze (64)
bardzo ładny wiersz -na podstawie słów mogę sobie
wyobraxić lecz nie widziałam tego obrazu:-)
pozdrawiam
Takie wiersze potrafią zatrzymać i zmusić do
refleksji...świetnie napisany,
Piękny wiersz ...masz rację ...niektórym będzie ciężko
przejść przez wielką bramę ... a co dopiero przez ucho
igielne .
Dziękuję za wyrazy współczucia ...
Dobry ale niełatwy wiersz jak i obraz który jest jego
inspiracją. Wymaga zadumy i przemyślenia. + i Miłego
popołudnia.
Agarom, Molica,
obraz czarno-biały (rysunek ołówkiem). Widok od tyłu
idącego starszego człowieka (z cieniem),
podpierającego się kosturem w kierunku snopa światła.
Tło bez szczegółów.
Dzięki za poczytanie i komentarze.
Miłego dnia :)
Witaj,
z zasady o obrazach czytam wg.kolejności; wiersz,
obraz i wiersz.
Nie znalazłam w internecie autora obrazu, ani
możliwości innych.
Jeśli nie wyda sięto Tobide zbyt uciążliwe - napisz
coś do tematu.
A co do wiersza to chętnie 'podwieszę' się pod agaroma
- sądzę, że jest adekwatny.
Miłego tygodnia.
Pozdrawiam.
Nie wie agarom jak Maciej namalowal, ale widze Twoj
obraz, z przyjemnoscia zostawiam punkt;)
Maciek.J, Zakochana w wietrze, Koplida,
dzięki za miłe poczytanie.
Pozdrawiam :)
Taka kolej rzeczy. Udany wiersz.
Ludzka wędrówka ku światłu,samemu trzeba pokonać drogę
aby rozliczyć ostatnią kartę..Podoba się wiersz..
POzdrawiam serdecznie.Łucja
udana ekfraza
Mysia-ko, Leon.nela, Karat, Gogvan,
dzięki za odwiedziny i komentarze (także wierszem).
Miłego dnia :)
i nie zatrzymają mnie już słowa
wypowiadane tuż za plecami
kontynuując swą wędrówkę
podążamy dalej sami
Pozdrawiam.
i może tylko jeszcze
ostatni powiew wiatru
poczuję na swej twarzy
co zgasi płomień świecy
rozwieje garść ostatnich marzeń
Choć mogą wsparcia użyczyć,
ci którzy blisko, obok,
to jednak idąc przez życie,
zmagasz się sam, ze sobą!
Pozdrawiam!
wiersz fajny