Wieczne polowanie
Być jak inni,
złotem i zielonym lasem.
Przeskoczyć stres, który ściga.
Czarna pleśń,
bogactwo,
złoto.
Biegniemy nieświadomie
w wiecznej pogoni za złotem.
By być i mieć jak inni, i skończyć
całkowicie samotnie w głębi
czarnej pleśni.
autor
Mirabella
Dodano: 2018-02-11 13:30:12
Ten wiersz przeczytano 397 razy
Oddanych głosów: 15
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (13)
Bardzo smutna refleksja,
jednak myślę, że ci co mają to złoto samotni nie są,
nawet jeśli mają obok ludzi pozornie im przychylnych,
na ogół samotnymi są ci bez tego złota, zostaje obok
tylko garstka, ta najwięcej warta...
Pozdrawiam.
To jest fajna refleksja, pozdrawiam :)
Podoba się wiersz.
Ja tak nie umiem jak inni...
Pozdrawiam :)
jejku tylko co tu robi ta pleśń
Eventus stultorum magister :-)Pozdrawiam serdecznie
Wielu z nas popełnia te błędy . W pogoni za bogactwem
zapomina o tym co w życiu istotne.
Życiowy wiersz.
Pozdrawiam:)
...nie pędźmy ze złotem - w czarną pleśń - bardzo
wymowne - bardzo na tak
Dobry.
ku przestrodze.
Słowem wyścig szczurów nas wykończy... a na końcu
czeka nas schorowana starość...jeśli w ogóle się jej
dożyje i wcześniej nie zegnie nas zawał serca. Do
szpiku kosci prawdziwy wiersz:) pozdrawiam :)
++ -)))
dostatek,złoto,świata uroki to wszystko nęci nas
o wiele łatwiej jest oszwabić kogoś
niż do pracy przyłożyć się
kosztami nikt się nie przejmuje
ani ofiarą którą złożyć masz
za powodzenie za order co promuje
cię do warstwy super baest
Dobra refleksja i skłania do myślenia:)Ważne żeby
zawsze być sobą:)pozdrawiam cieplutko:)
noo, jest do refleksji...złoto, kadzidło i
Mir(r)abella, pozdrawiam;)