Wspominam..
Kroczę powoli i wspominam
Moje podwórko ze starą wiśnią
Zabawki, o które dbałam
Spacery po kałużach bosymi stopami
Skakanki, bączki i sanki
Był to mój wielki świat
Z masą tajemnic i pytań
Teraźniejszość czasem dobija
Pogoń za sukcesem, pieniędzmi
Brak czasu na pełen oddech
Nie umiemy przystanąć
Aby posłuchać śpiewu ptaków
Dotknąć kwiatów na łące
Bardziej przyjrzeć się porankowi
I w pełni przeżyć dzień
Żyjemy w pośpiechu
Mijamy ludzi nie wiedząc o nich nic
Można nawet czasem
Przeoczyć nasz życia kres!
Komentarze (6)
Wiersz o dobrym temacie - masz rację, że na nic nie
mamy czasu
Często mysli wracają do dzieciecych lat. wspomnienia
tak różne od świata dorosłych , ta pogoń za wszystkim
, nawet za ,samym sobą nie daje chwili wystchnienia .
ładny wiersz.
Bardzo refleksyjny wiersz... pełen wspomnień, powrotów
do korzeni... wiersz ładny tkany smutkiem...
Masz całkowitą racje. Życie dzisiaj mknie z taką
szybkością ,że nie pamiętamy jaki był bieżący
dzień.Mało mamy kontaktu z przyrodą z naszym
otoczeniem,dlatego z taką tęsknotą powracamy myślami
do dzieciństwa, bo wówczas żyliśmy zabawą ,radością i
beztroską .Pięknie oddałaś
to wszystko w swoim wierszu.
Są tacy którzy w maratonie życia zapominają nad czym
warto się choć na chwilę zatrzymać.
oj tak ,śpieszymy się a i po co??ładnie napisane