Zapis z ułamków zdań

Mogę śmiało napisać.
To jest dobry wiersz!
Poezja bywa autoterapią, w wielu przypadkach ( piszę o
sobie ), ratowała mnie niejednokrotnie.

Pozdrowienia dla ciebie!

witaj

wolność słowa
i muzyka z ciszy

dociera do wnętrza

serdeczności

Swietnie oddany obraz.
Wymowny, wstrzasajacy, smutny...
rzeczywisty.

Pozdrawiam Autora serdecznie :)

Witaj.
Niesamowity przekaz wiersza, dobre podejrzenie osoby
borykającej się z chorobą, po zatorze mózgu, lub innej
podobnej,(tak skojarzyłam sobie).
Przemawia dramatyczność.

Pozdrawiam serdecznie.;)

Zatem,gdzieś między wersami, słyszę przynaglenie, żyj,
bądź aktywny, wykorzystaj czas, nim orzech mózgu
wyschnie w niepamięć. Te wynurzające się słowa
mistrzowsko podpatrzone. Intelektualizujesz świetnie.

Czasem niestety pozostaje się bezsilnym w obliczu
zmian...
Pozdrawiam

Wiersz bardzo emocjonalny. Skłaniasz czytelnika do
refleksji nad istotą życia.
Pozdrawiam.
Marek

Smutkiem powiało, ale cóż tak się zdarza w
życiu...miłego dnia.

Czuję stan zawieszenia i pogubienia się w emocjach.
Ciekawie zapisane.

Lubię te Twoje rozważania pozostawiają duże pole do
interpretacji

Wstrząsa...wiem jak to jest...
Pozdrawiam serdecznie...

poruszający

poruszający i smutny wiersz o osobie, która cierpi na
zaniki pamięci...pozdrawiam z podobaniem :)

Też myślę, że chodzi o osobę z zanikami pamięci. To
bardzo bolesne dla bliskich. Udanego popołudnia i
wieczoru:)

Myślę podobnie jak Jazkółka.
Wiersz, oczywiście, świetny, jak zawsze tutaj.

Pozdrawiam :-)