Zima nie słucha
Ku pamięci - na ukorzenienie wspomnień...
Była pełna nieopowiedzianych historii.
Zdradzały to błyszczące oczy.
Co widziały? Połacie ziemi szczęścia,
rozpaczy?
Piekło, piękno natury? Zachłanne drogi?
Szeleściła śmiechem, strzelała słowem,
błyszczała w pochmurny dzień słońcem
i dygotało w niej z tuzin tematów
ukorzenionych na zwykłe dzień dobry.
Czerń dla niej nie istniała.
Prędzej ogień, dym i trzęsienia.
Nieraz tańczyła na krawędziach.
Żyła pełną piersią - aż kiedyś ta,
okazała się być chora.
Nie spoczęła na szlakach,
do utraty tchu, do ostatnich godzin,
studiowała słowo człowiek, żona, matka.
Wczytywała się w to, co niesie życie.
Obok były wyboiste mapy, znikające góry
książek,
co się dało brała, żeby miłość tłusto
karmić.
Aż szczególnego
dnia z przytupem,
doczytała się - ostatniej strony…
Zabroniła płakać,
ale u nas - plucha…
Ukorzenia się jej uśmiech.
marcepani
Komentarze (24)
Bardzo piękny o odejściu bliskiej osoby
wzruszający nietuzinkowy wiersz
pozdrawiam :)
Bardzo nietuzinkowa opowieść o zimie :)
No cóż i zima jest niepokorna interesujący wiersz na
trudny temat.
korzeniom wrastać, liściom i wierszom szumieć,
deszczom płakać
tytuł? zmylił tak bardzo, że nie zrozumiałam treści
wiersza (cóż potrafię się do tego przyznać).
Komentarze- TE bardzo pomogły. Czytam kolejny i
kolejny raz i... piękny wiersz. (trzeba mi łopatą
nałożyć do głowy, abym zrozumiała).Pozdrawiam.
Poważnie i pięknie.
Pozdrawiam.
Ciekawy wiersz...Tak często nie wierzymy, nie chcemy
uwierzyć!
Pozdrawiam:)
Bardzo pięknie piszesz o matce. Matki dźwigają za
życia cięższy krzyż nic ojcowie.
Życzę Tobie udanego weekendu. :)
Witaj Mariolko:)
Nieco się zdziwiłem ty wierszem wszak przyzwyczaiłaś
mnie do innych ale to chyba tylko ja jestem
niereformowalny:)
Pozdrawiam serdecznie:)
Jak za życia zrobilismy wszystko dla kochanej osoby,
to teraz możemy tylko pamiętać, wspominać i wciąż
kochać.
Aż mi oczy zwilgotniały, przypomniałaś mi moją mamę...
Takie cudowne osoby żyją w nas i, jak mówisz,
ukorzeniają się. Piękny wiersz!
Pozdrawiam Marcepani :)
Takie odejście tkwi w pamięci, wiersz także, wszak
upamiętniasz osobę zacną z historią w całym jej
jestestwie ziemskim...pozdrawiam, miłego dnia
Przepiękna "Laudacja" dla osoby, która odeszła.
Kochała życie i bliskich, ale śmierć nie uznaje taryfy
ulgowej.
... wszystkim moim gościom serdecznie dziękuję - za
czytanie, komentarze, pamięć... życzę spokojnego dnia.