Żołnierz i dziewczyna
Ojczyzna żołnierza do siebie wezwała,
dziewczyna została sama i bardzo
cierpiała.
Codziennie wieczorem na te same gwiazdy
patrzyli,
z dnia na dzień coraz bardziej za sobą
tęsknili.
Myślała tylko kiedy znów go zobaczy,
codziennie utwierdzała się w tym, że jednak
wiele dla niej znaczy.
Warta najgorsza dla niego była,
i modlił się zawsze, aby jak najszybciej
się skończyła.
Bowiem wtedy łzy same do oczu napływały,
a myśli z minuty na minutę coraz gorsze się
wydawały.
Miłość ich choć wzajemna przyniosła im
wiele cierpienia,
bo ojczyzna wezwała do odsłużenia.
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.