Gdy się odchodzi

między strofami sam mi wyszedł za duży odstęp,
wystarczy jeden, a po myślniku spacja:) i zastanawiam
się nad przecinkiem przed /zmierzając/, ale to
szczegół... Bożena:)

BOMI zawsze oczekuję sugestii i dobrych rad od Ciebie
za nie posyłam serdeczności i podziękowania,
Staszka

gdyby mój, z taka interpunkcją, część przecinków jest
spowodowana inwersjami:

/Kiedy się odchodzi na istnienia kraniec
- niebo się rozjaśnia, nie ma więcej cieni.
Idzie ludzka dusza, z Bogiem na spotkanie,
trzyma symbol życia - żółty liść jesieni.


Nie pragnie już gonić, spowolnił nurt rzeki...
przecież ręka Boga po nią wyciągnięta;
do pośmiertnej ciszy zmierzając w ustronie,
jest już ocalona, choć nie była święta./ pozdrawiam,
LuKro:)

Śliczny wiersz dla Mamy. Pozdrawiam obie panie-:)

Wiersz pełen zadumy nad przemijaniem. Pozdrawiam.

Bomi proszę o poprawki

masz literówkę w tytule /odchodzi/;
zrezygnowałabym z interpunkcji, albo poprawiła ją;
pozdrawiam, LuKro (i Mamę:)

Bardzo smutny wiersz.
Wzruszył.Pozdrawiam cieplutko.

PIĘKNY WIERSZ

Zgodzę się z Sabą - zatrzymał na chwilę zadumy.
co do treści nie jest mi obca, mój ostatni wiersz
również o śmierci. U Ciebie dusza u mnie ciało...
dwa przeciwstawne sobie wiersze - miło mi było tu
gościć - pozdrawiam ;)

Zatrzymał i wzruszył mnie Twój wiersz Lukro.
Pozdrawiam Bardzo serdecznie

Error: miało być: "pocieszamy się".

Pocieszmy się w przemijaniu dopisując sobie jakieś
dalsze życia... Ale nie mamy pojęcia, co naprawdę jest
"po drugiej stronie".
Dla mnie to bardzo smutny wiersz, przypominający o
bliskiej śmierci Matki.

odejście z tego świata to specyficzny czas - przykro
:(
Pozdrawiam.
:)

Wzruszajaco.
Pozdrawiam serdecznie:)