Nieodwracalnie...

Płacimy wysoką cenę za postęp cywilizacyjny, tej
rozpędzonej machiny już chyba nic nie zatrzyma,
smutne...
Świeżym powietrzem można pooddychać jeszcze tylko w
górach ale tych dziewiczych ;)

Z ogromnym wzruszenie przeczytałam Twój piękny pełen
wspomnień wiersz. Wszystko to kochana pamiętam,
utożsamiam się z Tobą, tęsknie za tym...sercem życzę
zdrowia i proszę o kolejne wiersze :)

Oj sari kochana rozczuliłaś mnie swoim wiersze.
Urodziłam się na wsi. Znam ją od podszewki. Zmieniło
się dużo. Serdecznie Ci dziękuję za ten wiersz i
zapraszam do mnie na zabawę karnawałową. Pozdrawiam.

Donno :-) moja odpowiedz nie była nieprzyjazna ;-)))
Jam spokojny ludzik :-))))

Sari nie kwestionuję tego. Ja też miałam to szczęście,
że część dzieciństwa mieszkałam na wsi i te tereny
były zdrowsze od np Śląska. Wypowiadalam się raczej
ogólnie co nie zmienia faktu, że wiersz Twój dotknął
moich miłych wspomnień z tamtych lat.
Pozdrawiam przyjaźnie.

Donno ja swoje dzieciństwo spędziłam na wsi... dlatego
tak ten wiersz wyglada... miałam najzdrowsze i
najczystsze okolice... i za tym zawsze tęsknię i
tęsknić będę... pozdrawiam

Witaj.
Wiersz bardzo mi sie podoba bo powróciły dawne
wspomnienia z lat kiedy żyło się inaczej, kiedy
wszystko było prostsze, bardziej naturalne i nie
dotknięte, no właśnie czym? W Polsce z lat 70 i 80
powietrze było mocno zanieczyszczone, nie mówiono o
tym że na pylice czy inne choroby umierali nie tylko
ludzie w zagłębiach górniczo-hutniczych. Wtedy nie
mówiło się o zatrutym powietrzu, i o szkodliwości
stosowanych masowo nawozów sztucznych.
Być może w wierszu fakty trochę mijają się z prawdą o
tamtych czasach ... ale ja również wspominam je
ciepło, bo były to czasy mojej młodości. Ludzie byli
sobie w jakiś sposób bliżsi, niekoniecznie do "rany
przyłóż" ale bardziej skorzy do pomocy, chętni do
wysłuchania drugiego, nie brakowało spontanicznych
spotkań. Teraz oprócz smogu i nowych wirusów mamy
klatki typu iphone itp. stwory.
Podsumowując, tak było lepiej i nie dlatego, że było
mniejsze zanieczyszczenie, ale dlatego, że byłam
młoda, zdrowa itd. Itd..
Z ciepłym uśmiechem przesyłam moc serdeczności.
Ps. Traktuj moją wypowiedź z przymrużeniem oka.

Ano Krysiu... tęskny uśmiech i ja dziś mam ;-))
pozdrawiam

Twój wiersz skłonił mnie do wspomnień. Nie wrócą już
czasy beztroskie, kiedy z plecakiem po dziewiczych
szlakach górskich wędrowałam. Wodę piłam z jeziora,
mleko prosto od krowy.Zachwycałam przyrodą nieskażoną
chemią i turystami... Pozdrawiam radośnie z tęsknym
uśmiechem. :))

Elu wszystko przemija... tylko wspomnienia
pozostają... dobrze, że choć tyle ;-) miłego dnia
życzę

Masz rację, że nieodwracalnie, z sentymentem wspominam
również te czasy.
Pozdrawiam serdecznie Aniu:)

Najeczko też mi tęskno za tym co odeszło
nieodwracalnie. Miłego dnia życzę

Aż szkoda że tamte czasy minęły bezpowrotnie...bardzo
trafny wiersz o tym co było a być już nie
będzie...miłego dnia Aniu.

Joanno rację przyznaję... miłego dnia życzę

Ano panowie życie gna do przodu... tamte czasy nie
wrócą... szkoda... pozdrawiam serdecznie