,, Pocałunek smierci
Wiersz poświęcam memu kuzynowi. Zawsze będę o Tobie pamiętała!! Twoja śmierć nie jest końcem. Kiedyś znów usłyszę jak się beztrosko śmiejesz....
W mroku zagubiona dusza łka ,
a tuż za nią kryje się strach.
Glosy rozpaczy wydobywają jej usta.
Okryta całunem śmierci znika powoli jak
poranna mgła.
Pozostaje jedynie cisza ,cisza,którą
niedługo porwie wiatr i poniesie w dal,
wysoko aż do Niebios Bram.
Tam będziesz czekał właśnie Ty,
przyjacielu z dziecięcych lat.
Komentarze (3)
Nie na każdego będzie czekał przyjaciel z dziecięcych
lat. Bo nie każdy ma szczęscie do ludzi.
Często przyjaźń z dziecięcych lat koi dorosłe
życie...Pozdrawiam i punkcik zostawiam:)
Tam będziesz czekał właśnie Ty,
przyjacielu z dziecięcych lat...Więc czemu dusza łka:(