Zwyczaje już w poście

Bardzo fajne i ciekawe te obyczaje, nie znałam ich.
Pozdrawiam cieplutko.

wielka niedźwidzico, nasłuchałam się
trochę tego. Dom rodziców był otwartym domem .Tam był
ugoszczony ksiądz i żebrak. Trochę zapamiętałam .
Dzięki,że wpadłaś.

Ciekawe te stare obyczaje, wcale ich nie znałam,
Cecylio:)))

Świetny wiersz. Nie znałam tego obyczaju, dobrze że
piszesz o tym.
Pozdrawiam serdecznie.

Ciekawie dla mnie coś nowego nie znam tego zwyczju :)

Każdy czas ma swoje zwyczaje!
Pozdrawiam!

przeczytałem w ciszy z zaciekawieniem o wielkopostnych
zwyczajach - pozdrawiam

Znowu dowiedziałam się czegoś nowego, dziękuję Cecylio
i pozdrawiam cieplutko :))

O tych zwyczajach nie słyszałam, tym bardziej
przeczytałam z wielką przyjemnością:) Pozdrawiam
Cecylko:)

Słyszałam i o innych,ale te to chyba były związane z
ostatkami. Sąsiedzi potrafili się zebrać wieczorem i
innemu rozebrać na czynniki pierwsze furmankę i tymi
częściami zastawić np. drzwi, albo zanieść do drugiego
sąsiada. Czasu było dość.Nie siedzieli przed TV. Ale
jak musieli się cicho zachowywać...

Dziękuję za przypomnienie zwyczajów wielkopostnych.
Nie słyszałam o nich. Wiem tylko, że bardzo uważano
przy jedzeniu, by nie dostała się odrobina tłuszczu.
Był to post ścisły.
Pozdrawiam serdecznie Alinko.

Nie słyszałam o takich zwyczajach, dzięki twojemu
wierszu poznałam. Pozdrowienia. :)

Już się nie pamięta tych zwyczajów. Pozdrawiam :)

i nie trzeba włosów farbować
w jednej minucie posiwieją wszystkim
bo kiedy spokój rozkwita
dusza w diamencie pływa w:):)

Cecylio to są bardzo wartościowe.Pozwalają dotrzeć do
rzeczy tak mało opisywanych.Pozdrawiam serdecznie.