Co po mnie zostanie?
Co po mnie zostanie, kiedy już odejdę?
Jaki ślad zostawię wśród bliskich mi
ludzi?
Jeśli jakikolwiek, w sercach i w pamięci
Kiedy jakiś drobiazg myśl o mnie obudzi?
Materialne ślady, jakie pozostawię,
Malowane płótna i słowa pisane,
Zalegając w kącie lub ciemnej szufladzie
Czas jakiś przetrwają , może zapomniane.
Co po mnie zostanie prócz potomstwa
mego,
Prócz płyty nagrobnej i zniczy
płonących,
Myśl przemijająca i wspomnienie wątłe
W tych, co pozostali, znali mnie,
żyjących?
Co po mnie zostanie? Czy warto się
dręczyć?
Zależy od tego, jak żyłem, kochałem.
Czy bliźni dla mnie bliźnim był lub
bratem?
Ile dałem z siebie, co komu zabrałem?
Wszystko to policzone w ostatniej
godzinie
Wykaże, na co liczyć mogę, kiedy mnie
zbraknie.
Czyjaś myśl jak iskra przez pamięć
przeleci,
Może łza czyjaś spadnie, może kwiat ktoś
zatknie,
To po mnie zostanie?
jozen
Komentarze (2)
To są typowe rozterki twórców.
Szczególnie dobrych. Tych "zadufanych w sobie" one nie
dręczą.
Zatem masz odpowiedź!
Pozdrawiam serdecznie z podobaniem dla przekazu :)
Będziesz żyć w swoje poezji na wieki i w naszej
pamięci póki jesteśmy :)
Pozdrawiam serdecznie :)