Górnicy

Dlaczego górnicy zapatrzeni w siebie,
Wykopanym węglem rozpalacie serce.
Nie tylko wy jedni jesteście w potrzebie,
Takich w naszej Polsce znaleźć można więcej.

Popatrzcie spokojnie a ujrzycie twarze,
Które równie waszym udręka pasuje.
One także pragną spełnienia swych marzeń,
Każda z tych postaci krzywdę dobrze czuje.

Można by wyliczać aż do krańca złości,
Wyszukiwać buntu najdrażliwsze słowa.
Wszędzie odnajdziemy stany nieprawości,
Za którymi człowiek życie swoje chowa.

Nie jestem przeciwny stawianym żądaniom,
Ani nie pogardzam narzuconym losem.
Tylko się zapytam, czemu trzeba tanio,
Dochodzić swej prawdy z podniesionym głosem.

Ktoś inny skorzystał, gdy tworzył ustawy,
Ludzkim parawanem zasłonił fakt zdrady.
Teraz tylko czeka aż pęknie wrzód krwawy,
By stanąć na czele obłędnej parady.

Nie dajmy się ponieść fantazji szalonej,
Rozsądek ukoi rozpalone serce.
To, co jest przed nami, jeszcze nie skończone,
Takich w tej ojczyźnie jest przecież najwięcej.

autor

Grand

Napisany: 2015-01-16 Dodano: 2015-01-17 11:15:37

Ten wiersz przeczytano 456 razy

Oddanych głosów: 5

Rodzaj Rymowany Klimat Refleksyjny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie