Jesteśmy obok, lecz tacy sami

Jesteśmy obok,
Lecz tacy sami.
Dzieli nas słowo,
Miękki aksamit.

Jesteśmy obok,
Lecz jakże inni.
Łączy nas słowo,
Choć będą winni.

Już podzieleni,
Według wartości.
To nie odmieni,
Złych zależności.

Już podzieleni,
Według skojarzeń.
To nie odmieni,
Pragnień, i marzeń.

Dość takich treści,
Dość takiej woli.
Rozum nie zmieści,
Trwać nie pozwoli.

Jesteśmy dalej,
Ale tuż obok.
Męczeni żalem,
Gdy cierpi słowo.

autor

Grand

Napisany: 2016-04-30 Dodano: 2016-05-01 09:41:33

Ten wiersz przeczytano 452 razy

Oddanych głosów: 5

Rodzaj Rymowany Klimat Melancholijny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie