W kalendarzu data i czas

...bo to zawsze kalendarze rozplątuja najwieksze kołtuny w czasie.

Czas zhańbił cały ten świat,
wypowiedziawszy ostatnie "szach mat",
rzuciłam ostatnie kostki do gry która się toczy,
bo to życie, co ciągle zamglone już oczy mroczy,
gra która tłumi krzyk w głowie człowieka,
gra - zadrą w sercu, gra na gracza czeka.

Przepych, przepychem, trans nieprzytomny,
letarg ujawniający czułości, letarg nieskromny.
Łza, ktora oka się boi,
Ona się wciąż dwoi, troi.

Swoją reką otulam tą ciszę,
swoim glosem najcieplej kołyszę.
Bo choć w każdym wypowiedzianym ciszy zdaniu
umiesz dopatrzeć się prawdy o kochaniu.

Bo choć zapomnieć ma pomóc codziennie krzątanie
ciche, nagie i samotne wstawanie,
godzina do życia wybiła na zegarze,
to nam już czasu nie oddadzą nawet kalendarze.

autor

fretful

Dodano: 2012-08-23 01:37:00

Ten wiersz przeczytano 654 razy

Oddanych głosów: 5

Rodzaj Rymowany Klimat Melancholijny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie