Nic nie zmienię...
Życie nam czasem zsyła losy,
Które nie zawsze pojąć chcemy.
Nie uchronimy też przed ciosem,
Choć żyć jak każde z nas pragniemy.
Życie nam czasem daję karę,
Lecz kogo winić za to chcemy.
Obarczać winą przodków wiarę,
Choć wiarą jedną wciąż żyjemy.
Życie nam czasem śle zmartwienie
Ale czy godzić z nim pragniemy.
Nauczmy cieszyć się cierpieniem,
Jak tylko cieszyć już możemy.
Życie jest jedno, czas upływa,
A my walczymy mocniej... dalej.
Mimo iż ciężko złość ukrywać,
Nie wyrażamy złości żalem.
Dajemy radość każdej cenie,
Która potrafi czas odmienić.
I mówić śmiało nic nie zmienię,
Trzeba po prostu los docenić.
Komentarze (7)
Raczej nigdy z cierpienia nikt nie będzie zadowolony
" Daremne prośby próżny trud..." Możemy jedynie
wybaczyć. daje karę, a nie daję karę
Bardzo ładny wiersz,samo życie,pełna życiowej mądrości
puenta...Pozdrawiam serdecznie...
/Trzeba po prostu los docenić./ nie zapominając, że
sami jesteśmy jego kowalami. Piękny wiersz, głęboki. W
ostatnim wersie drugiej strofy brakuje ogonka przy
"jedną" jeśli się nie mylę. Pozdrawiam!
kochajmy życie takim jakim ono jest, cieszmy się każdą
jego chwilą.Wiersz wartościowy z głębokim sensem.
"Dajemy radość każdej cenie,
Która potrafi czas odmienić..." madre choć tak
trudne do zrealizowania.. Wiersz bardzo pouczający..
ładny.
My swoje, życie swoje! Pozdrawiam!
Piękny...."nauczmy cieszyć się cierpieniem"....i
wszystko zostało powiedziane....,masz dobre serce :)