Nocny wietrzyk

Za oknem wiatr zbudził nockę,
cichutko zatrzepotał -
rozgonił kolory wiosny,
księżyc aż zadygotał.

W kącie usiadły gwiazdy -
tuli się każda do siebie,
wszystkie lampiony zgasły -
zrobiło się czarno na niebie.

I tylko w domach żarówki,
gdzieniegdzie można dojrzeć,
migoczą jak srebrny strumień,
słuchając starych wspomnień.

I tak cichutko, jak nigdy
zrobiło się dookoła,
wietrzyk przysnął na gałęzi,
bo już ranek woła.

autor

Ola

Napisany: 2014-11-22 Dodano: 2014-11-22 20:22:29

Ten wiersz przeczytano 4115 razy

Oddanych głosów: 114

Rodzaj Nieregularny Klimat Refleksyjny Tematyka Na dobranoc

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie