Oda do Złej Pani

Czeluści najdroższa, pragnienie mnie
najszczersze każdego dnia, bez przerwy
na kawę, szkicujesz swe miłosne wyznanie
wyglądając przez Bałtyk smukłej mewy

Białej, wody pragnień niezaspokojone
rozbijają się o skały jak marzenia
o rzeczywistość, myśli niepokojone
snami o bezdusznej przechadzce cienia

Pośród dzikich drzew, dziksze ogrody
rozwijają dumnie korzenie swego rodu
niczym czas, historia odmierza minuty
ku końcowi dziewiątego żywota kota kotów

Król królowi nierówny - a to nie do wiary!
nocne nowości dzisiaj bez paniki
godzę się na wszystko o co proszą mary
wysłannicy z piekieł żądnej ognia Pani

autor

Slooniu

Napisany: 2011-07-04 Dodano: 2011-07-08 00:01:24

Ten wiersz przeczytano 412 razy

Oddanych głosów: 8

Rodzaj Rymowany Klimat Melancholijny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie