Odwiecznie
No widzisz, znowu przyszły chłody
i coraz bliżej białe święta.
Mróz podarował na dzień dobry
kwiaty na szybach. Wiesz, pamiętam,
latem przyniosłeś mi podobne,
tylko pachniały ciepłą łąką.
Czasami jeszcze po niej błądzę.
Choć dzisiaj kruczy się nad głową
niebo i czarnych skrzydeł roje.
Kostrzewy w srebrnych śpią kożuchach.
Już wiatr oplątał mnie na dobre,
więc razem z nim na zimne dmucham.
Zosiak
autor
Zosiak
Dodano: 2013-11-25 12:41:31
Ten wiersz przeczytano 5057 razy
Oddanych głosów: 97
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (104)
Piękny wiersz, taki w twoim stylu:)...pozdrawiam
serdecznie:)
Pięknie, pozdrawiam
piękny obraz przemijania ...odwieczny rytm przyrody i
życia :-
pozdrawiam)
a dla mnie cudnie! pozdrowienia
Pięknie, jak zwykle, cóż więcej dodać?
No, może tylko, że lata szkoda!
Pozdrawiam!
Madi, a nawet slicznie ;))
Piękny wiersz, a te przerzutnie- mniam, mniam.
Pozdrawiam.
Zosiu, jak się zasikorzy, to też będzie ładnie:)
...a jeszcze może się zawróblić, zawronić itd
Dzięki Wam, za komentarze :)
Madi, "Zakruczyło się, podmuchałaś na zimne i zrobiło
się
Zosiakowo"
Mam tylko nadzieję, że za kilka dni się nie zakosi...
;)))
Super wiersz! :-)
Zakruczyło się, podmuchałaś na zimne i zrobiło się
Zosiakowo:).
Pozdrawiam
Ach! Zosiaku! Kruczenie Twoje dwa razy odczytałam...
od kruków,
a nie kurczenia obrazu nad głową, ale ja mam myśli
"pokrzywione":)
Bardzo ładny przekaz z przywołaniem magicznych obrazów
przeszłości!
Serdeczności:)
ot, wieczne dylematy miłości... :)
fajne skojarzenie w puencie, wiatr dmucha na zimne i
peelka, po jakimś rozczarowaniu; jak zawsze,
/przerzucasz/ rymami i słowami jak żongler; ech,
Zosiak... miłego dnia:)
Zakończenie każe mi sądzić, że peelka już się kiedyś
sparzyła i więcej nie chce.
Przeczytałam z ogromną przyjemnością - ładny wiersz,
dopracowane przerzutnie, gratulacje.
Pozdrawiam pogodnie
:)