(Po)ranna (po)etka

Poetką być? - Oh! Proszę Pana!
Takie hasło z samego rana?
Gdy ja jeszcze w pieleszach, w nieładzie?
Co ktoś pomyśli o mojej ogładzie?!
Fryzura nieuczesana,
twarz o makijaż się prosi.
A Pan tu z poezją na ustach,
a Pan górne myśli podnosi.
Chwileczkę, ogarnę się trochę!
Pomyśli Pan: dziewczę to płoche,
takie całkiem zwykłe i próżne.
Tak, tak, bo okoliczności przeróżne.
Chwileczkę, momencik, niech Pan poczeka,
zaraz coś napiszę patetycznie,
lecz pozwól Pan, niech najpierw
na bóstwo się zrobię- Prześlicznie!

autor

grusz-ela

Napisany: 2006-02-19 Dodano: 2006-03-12 09:46:06

Ten wiersz przeczytano 770 razy

Oddanych głosów: 9

Rodzaj Rymowany Klimat Radosny Tematyka Na dzień dobry

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie