PRETENSJE DO STWÓRCY O STAROŚĆ
Stworzyłeś, Panie, świat ten wspaniały,
Zadbany w każdym szczególe,
Ustanowiłeś w nim prawa święte,
Jesteś mu Bogiem i Królem.
W akcie kreacji dopracowałeś
Wygląd i kształty człowieka,
Dałeś mu rozum i tchnąłeś życie,
Które ... do martwych przecieka.
O, harowałeś wtedy nadbosko
Tworząc te wszystkie piękności,
Lecz nie są w stanie zrozumieć ludzie
Braku nieśmiertelności.
Chyba nie miałeś chwili refleksji
(Wszak czas dla Ciebie nie leci),
Bo ludzka starość swoją brzydotą
Zbyt Twoje dzieło szpeci.
Cóż, że sędziwość ma dużo serca,
Taktu i doświadczenia,
Skoro Ty, Panie Wszechmocny
W bańkę mydlaną ją zmieniasz.
Komentarze (4)
Spojrz na to z innej strony - jezeli istnije zycie
wieczne, smierc jest tylko zartem.
Po prostu świetny. Duży plus dla Ciebie.
Pozdrawiam
Tak, świat piękny, wspaniały Bóg stworzył, wszystko,
co na nim to jeden wielki cud, ale starość się Panu
nie udała.Być może, był przepracowany?Na starość
mądrością życia mądrzy jesteśmy, piękni, wewnętrznie
przepięknie rozwinięci, ale płaszczyk , niestety,
zniszczony, podarty i nie odradza się, a szkoda.Ładnie
wierszem autor opisał życie.Ot i pesymizmem
powiało.rym;b- d.
Odważny wiersz. Poruszający do głębi... Duży plus +