Świat mój jak pokój...
ehhh...:/
Wśród ścian tak smutno,
wśród nich tak źle...
Nie ma Cie tutaj,
nie będzie Cię...
Świat jest jak pokój
w nocy mroczny i zły,
bez Ciebie w nim pusto,
odszedłeś już Ty.
Brak jest tu mebli,
co zawsze tu stały
i brak tych maskotek,
co do mnie się śmiały
Nie ma tu półek,
książek, obrazów...
Gdy tylko odszedłeś -
- zniknęły od razu.
Dywan co miękki
i tak kolorowy był,
tak nagle poszarzał,
moimi łzami się zmył.
Nie ma muzki,
co zawsze tu grała,
ja ciągle czuję...
Że będę kochała...
Grzejnik nie grzeje..
bo po co ma grzać?
Świat mój jak ten pokój
Nie mogę w nim spać!
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.