To ja Twoja nimfa
Rozgonił wiatr chmury i zaświeciło
słońce.
Morze kwiaty pozrywam albo pobiegam na
łące.
Beztroska i bosa w zapachu kwiatów
utonę,
Uwiję wianek i włożę na głowę.
Będę jak nimfa biegała radośnie,
Cieszyła się słońcem i tonęła w chwilach
radosnych.
Jak nimfa zwiewnie i lekko pofrunę wysoko
nad łąkę,
Popatrzę na chmury i kwiaty na łące.
Pozbieram zapach i nektar z kwiatów
W szklane słoiczki włożę,
Zrobię z nich napar miłości i swoje
Uczucia do Ciebie w nim zatopię.
Dam Ci go wypić wieczorem przy świecach,
I porwę Twą duszę daleko do nieba
tego na ziemi ze mną i przy mnie.
Komentarze (2)
Piekna ta Nimfa....
Przepiękna ta Twoja nimfa...jak na nimfę przystało
przecudnie kusi...Pozdrawiam:)