uciekłam

wysypałam się z twojej dłoni
ja ziarno

nos tępy kulfon przywarował
węszy
nie czuje mnie
choć pachnę nadzieją
aż łzy płyną z oczu niezapominajek

ucho pochyla się
pochłania drgające powietrze
jednak
nie słyszy pieśni radości
której nimfy uczą się na pamięć od strumieni

język zasuszony
wygarnia
ale dla niego
proch i słodka cnota jeden mają smak

wzrok zuchwały
przegląda
lecz blizny na źrenicach
nie pozwalają
zobaczyć promiennego uśmiechu mego piękna
który zwabia ćmy

w końcu
palce zatwardziałe w ślepocie
mijają mnie
choć krągła jestem namiętnie
aż młody Eros chce tulić mnie do snu

wyrastam
słońce świeci mi prosto w twarz
kwiat kobieta

podchodzisz
wszystkimi zmysłami wyrywasz
cud
to potrafią

autor

wash

Dodano: 2006-12-12 17:42:20

Ten wiersz przeczytano 655 razy

Oddanych głosów: 8

Rodzaj Biały Klimat Obojętny Tematyka Ciało

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie