Wielokrotnie...

bardzo piękny i nastrojowy wiersz...

Smutek ogarnia, choć wersy wymownie piękne. +++
Pozdrawiam ciepło pozostając w klimacie.

Piękna ta tęsknota!
Pozdrawiam Beatko

Refleksyjna, klimatyczna i taka nasmuteczniona liryka.
Podoba mi się zwłaszcza fraza o mgle, co rozpostarła
skrzydła.
Pozdrowionka :):) Czy jestem u Ciebie podpadnięty?

Żeby to było takie proste. Jutro nie zawsze przychodzi
gdyż nasze umiera razem z nami a to co trwa po nas na
ziemi to już inny świat choć zapewne jakimiś nićmi
połączony z nami coś w rodzaju marionetki. Pozdrawiam
z uśmiechem. Fajnie było znów do ciebie Piękna
zajrzeć:)))

Bardzo, bardzo na Tak,
pozdrawiam serdecznie:)

Podoba mi się ta osobista, wysycona tęsknotą,
refleksja. Pozdrawiam:)

Bardzo wyrafinowana i ciekawa poezja z niezdefiniowaną
czasoprzestrzenią i osobistymi, jak sądzą refleksjami.
Nie wiem, jak płomień może usychać w realu, ale w
poezji wszystko możliwe. Pozdrawiam.

Smutny ciekawy wiersz. Nadchodzą Święta zmarłych i
nachodzi nas melancholia. Pozdrawiam.

"wybrakowany czas dotyka
wieczność po stronie samotności
kolejny raz umiera i rodzi się".
Przesmutno i pięknie.
Pozdrawiam ciepło.

Bardzo poruszający, refleksyjny wiersz.
Przeczytałam w zadumie.
Pozdrawiam i Ślę moc serdeczności

A ja się coraz częściej łapię na tym, że rozmawiam z
Tatą, albo z Mamą. I to nie tylko na cmentarzu.

To bardzo smutne święto lecz zbliża nas do tych
najbliższych których z łzami w oczach żegnaliśmy.
Pozdrawiam serdecznie Beatko, życzę spokojnej nocy.

Wiec nie szeptaj ustami,lecz myślą i ciszą. Oni mowy z
ust nie usłyszą.

Smutne ale dobre.
Głos mój i szacun jest twój!!