zaciśnięte wargi.

Dzieciom Oświęcimia.

bawiły się dzieci
tak jak inne dzieci
został ślad
nieśmiała lalka
mruga jednym okiem
może płacze
ma brudną sukienkę

słońce powoli chyliło się
ku nieuchronnemu zachodowi
nad bezlitosnym cieniem baraków

coraz prędzej
szybciej
nadchodzi mrok
obudź się
pogaś światła na ganku
pomaluj krwią baranka
framugę drzwi
zabij gwoździami
resztki swojego sumienia

krzyk

ona nie zdąży
ta lina jest ciut
zbyt wysoko

jej pierwszy elementarz
ma poszarpane stronnice
możesz temu zapobiec
czy nie zauważasz
czy nie chcesz zauważyć?

krew

zaciśnij mocniej wargi
są już takie sine
chwila wydłużona
wprost do wieczności

miała takie ładne buciki
inny but wdeptał je
głęboko
w piach
upaprał w śmierdzącej
śmiercią ziemi
i stał się taki brudny

cisza

gdy nastanie świt
zmienią się mundury
sztandary
i kilka zwrotek hymnu
a dzisiejszy koszmar
urodzi podręcznik do historii
wstawisz go wtedy troskliwie
do szklanej gablotki
z plastikową plakietką:
anna ross l. 7
trzewik biały prawy
numer dziewięć tysięcy
dziewięćset
dziewięćdziesiąt
dziewięć

płacz

przymknij okiennice
swoich powiek
módl się
jutro twoja hipokryzja
pełna będzie altruizmu
medale wstęgi i parady
lodówka pralka i telewizor

rycerzu Chrystusa

autor

RuchomeObrazki

Napisany: 2007-02-25 Dodano: 2007-02-26 19:48:48

Ten wiersz przeczytano 542 razy

Oddanych głosów: 5

Rodzaj Bez rymów Klimat Smutny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie