Zaklinanie przeszłości

Tam gdzie stało drzewo moje
Stara pochylona wierzba
W której wiatr szukał kryjówki
A słońce gubiło promienie
Pustka

Co dzień rano biegłam po rosie
Dotykałam ręką szorstkiej kory
Złoty pył sypał się na włosy
A huśtawka zawieszona przez ojca
Unosiła mnie aż do nieba

Dziś już nie ma drzewa
Zabrakło też dłoni ojca

Stoję nad wspomnieniem
Z pochylonym czołem
Jak obca

autor

Kajka

Dodano: 2007-03-13 08:46:53

Ten wiersz przeczytano 484 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Bez rymów Klimat Melancholijny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie