Zniewolony

Dosyć!
Dłużej już tego nie zniosę,
Każde moje słowo,
Które wypowiadam,
Powtarzam bez sensu,

Gdy coś mówię,
Udajesz, że nie słyszysz,
Wreszcie to odkryłem,
Czułaś rozkosz,
W mojej nieświadomości,
Jak zwykle...

Mimo, że jestem na skraju załamania,
Wciąż coś bełkoczesz,
Jeden krok wystarczy,
Abym popadł w nicość,

Twoje ograniczenie odebrało sens,
Istnienia,
Potrzebowałem przestrzeni,
By nabrać powietrza w płuca,
Nie pozwoliłaś...

Czułem się jak zwierzę w klatce...
Uzależniony...
Zniewolony...
Zepsuty...
Zabity...

autor

Korneliusz Zych

Dodano: 2005-06-25 09:15:37

Ten wiersz przeczytano 418 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Bez rymów Klimat Pesymistyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie