12 metrów

Krzyk wariata
To nic innego jak wołanie
O święty spokój
I wolność w samotności
Żaden narkotyk nie uciszy
Jeszcze bijącego serca

Lobotomiczne zabawy
Pieprzniętego doktorka
I o to jestem rośliną
Bez własnej woli
I siły.

Wciąż przy życiu jednak
Tak martwa
Uwierz we mnie
Sam mnie stworzyłeś
Ojcze

Spójrz na tańczących
Na ich ciała ocierające się o siebie
Czemu nie uchroniłeś mnie
Od bólu i nie pozwoliłeś
Tańczyć jak oni.

A teraz już
Nie mam ciała
Duszy zresztą też
A jednak wciąż nie mogę bez wysiłku zleźć
12 metrów pod ziemię

autor

hangover

Dodano: 2008-06-13 20:32:13

Ten wiersz przeczytano 616 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Bez rymów Klimat Melancholijny Tematyka Śmierć

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie