Bez słowa
Żadnego śladu po ogrodzie,
i bluszcz nie łasi się do płotu.
Berberys czerwień gdzieś zapodział.
Na brzozie kilka marnych złotych.
Nieznośna pustka mieszka w sieni,
do nieba pną się schody zmilkłe.
Ten czas (bez ciebie) wszystko zmienił.
A dom
już nabrał wody w rynnę.
Zosiak
autor
Zosiak
Dodano: 2017-10-28 12:56:19
Ten wiersz przeczytano 5098 razy
Oddanych głosów: 107
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (134)
Cudnie, jak zwykle:)
Melancholijny wiersz o życiu. Pozdrawiam serdecznie z
uśmiechem.
piękny wiersz :) pełen nostalgii i zadumy... wtopiłam
się w niego :) BARDZO.. miłego dnia :)
Piękny choć smutkiem wieje melancholijny wiersz.)
Pozdrawiam ciepło:)
Zosiu, już kiedyś pisałam, że pod Twoimi WIERSZAMI
jestem zawsze i będę /zapomniałaś o mebelkach- nie
wyprowadziłam się :))/
No dobra...napiszę jeszcze raz :) Kocham Twoje
wiersze, żebyś nie była zazdrosna - Ciebie też...
kocham :))
Nockosłońca, cieszy mnie, że jesteś... nawet jeśli bez
słowa :)
Jesienne smuteczki te za oknem i w domku, głosik
oddałam już wcześniej /bez komentarza/ :)
Zosiu, miłego dnia :)
skorusa, nureczka, Agnieszka, Tessa, ZOLE, dziękuję
Wam kobietki :)
Miłego dnia.
Jak namalowany... serdeczności
Wzrusza i trochę smuci to przemijanie,dziękuję,
serdeczności :)
Piękny i taki liryczny.
Nic już nie będzie takie, jak dawniej...
Cudna liryka.
Pozdrawiam
tak trudno zrozumieć...że już nigdy
więcej...pozdrawiam
zastanowienia przychodzi czas
czy wystarczająco było dla nich nas?
+ Pozdrawiam
Dziękuję Wam wszystkim za poczytanie :)
Dobrej nocy.