Licząc gwiazdy...
Gdy Morfeusz złośliwie omija mnie
wzrokiem
i chyłkiem się przemyka między
opłotkami,
jak lunatyk otwieram gwiezdnej nocy
bramy
i spoglądam na księżyc, co igra z
obłokiem.
Na tarasie spowitym w czerń tiulowej
szaty,
jestem niczym królowa nocy diamentowej.
Widzę blaskiem usiane niebo granatowe
i czuję się jak człowiek naprawdę
bogaty.
Tym bogatszy, że obok nagle się pojawiasz.
Otaczasz ramionami. Tonę w czułych słowach.
Niczym Eros do Psyche w ciemności się
skradasz,
szepcząc mi, że dla ciebie jestem
wyjątkowa.
Taką nocą czarowną można się zachłysnąć.
Morfeuszu dziękuję, że nie mogłam
zasnąć...
autor
fatamorgana7
Dodano: 2018-07-17 07:54:12
Ten wiersz przeczytano 2435 razy
Oddanych głosów: 81
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (88)
Gosieńko, Loko, bardzo mnie cieszy wasze uznanie.
Pozdrawiam serdecznie :)
Mily, a tak mi to szeptanie pasowało, buu. Muszę
zmienić, dzięki :)
Buziaki :*
Piękny, oczarowałaś słowem.Pozdrawiam.
Piękny sonet. Rozmarzyłam się.
Moc serdeczności :)
Śliczna romantyka.
/szepcząc/ masz dwa razy
I do /czarowności/ się uśmiecham
Pozdrawiam
Pluszku, Nowicjuszko, Marianno - cieszę się, że Was u
mnie widzę.
Pozdrawiam serdecznie :)
piękny romantyczny sonet - z przyjemnością
przeczytałam:-)
pozdrawiam
Bardzo mi się podoba. Pozdrawiam serdecznie.
i na wieczór też dobry...
+ Pozdrawiam
Basiu, Grażynko - miło mi bardzo :*
Pozdrawiam serdecznie :)
Pięknie i romantycznie.
Pozdrawiam Małgosiu serdecznie.
Piekny sonet 13 zgłoskowiec
Pozdrawiam serdecznie Małgosiu :)
Koplido, Basiu - buziaki w podziękowaniu :*
Pozdrawiam serdecznie :)
Witaj Małgosiu! miło było Cię czytać:)
Piękny sonet. Rozmarzyłam się.